بعضی وقتها به خودم می گم :"هی آینه دلت رو پاک کن، تا بتونی دنیا رو صاف و یکدست ببینی ،وقتی آینه دلت پاک باشه  همه ی خوبی ها به طرف تو میاد اون وقت زمانی می رسه که حتی نمی تونی یک لحظه هم به بدی فکرکنی ،وهمه ی بدی ها از ترس وجود تو محو میشن."

آره ،دلی که پاک باشه همه اون دل رو دوست دارن ؛ اگه دلت پاک باشه دنیا که هیچی آخرت هم مال توست .و،وقتی که این دو تا رو داشته باشی یعنی خدا رو هم داری و زمانی می رسه که تو به همه ثابت کردی "من جزئی از خدا هستم ، پاک و طاهر ؛ به همه نشون می دی وقتی روح خدا تو وجود کسی دمیده بشه یعنی اون شخص باید از جهل و نادانی پاک و منزه بشه.

اون وقت دیگه زمانی می رسه که آینه دلش نیازی به پاک کردن نداره ،چون آینه ی دل یه آدم خدایی