همه ما می آییم ولی غافل از اینکه همه باید برویم

به قول شاعر که می گوید:

   g خوش گلشنی است ولی حیف که گلچین روزگار

                                فرصت    نمی دهد  که   تماشا  کند  کسیs

"دنیا محل گذر استk، این جمله ای است که بارها و بارها از همه جا و همه کس به گوشمان رسیده است شنیده ایم ولی حیف که دقیقه ای به آن فکر نمی کنیم با اینکه این فقط یک جمله نیست بلکه کتابی است که در نفس خود دنیایی معنی دارد.

ولی نیامده ام تا بگویم باید برویم ،مرگ حق است و...

من آمده ام تا بگویم حلال کنید گفته هایم را و چشم بپوشید از نا گفته هایم.

من آمدم و چند صباحی با شما، ما شدم نذری داشتم که عمل کردم؛ ای کاش که آقا هم از من قبول کنند.

از همهی دوستان طلب عفو می کنم و به همه ی دوستان التماس دعا می گویم، و از همه ی دوستان می خواهم  دعا کنند تا زمینه ظهور مهدی موعودu به دست ما جوانان شیعه مهیا شود.  

مروری به روزهای سال گذشته بکنید ،به تمام کارهایی که انجام داده اید به چیز هایی که به دست آورده اید و چیز هایی که از دست داده اید کسانی که در این سال رفته اند و دیگر در بین ما نیستند وکسانی که تازه به میان ما آمده اند.

انگار همین دیروز بود که همه ی ما یک گوشه ای از این دنیا منتظر تحویل سال] یک هزار و سیصد و هشتاد و شش[ بودیم ،بعضی ها در کنارما بودند که برای ما بسیار عزیز بودند ولی امسال که منتظر تحویل سال ] یک هزار و سیصد و هشتاد و هفت[ هستیم دیگر آنها را نمی بینیم و باید در این لحظات تحویل سال برایشان از خدا طلب مغفرت بکنیم ولی شکر خدا کسانی را خداوند به ما عطا کرده که ی بایست برایشان از دا طلب آینده ای روشن بکنیم .

خدایا؛

سال گذشته ی من پر از غفلت بود پر از نا آگاهی و نا زیبایی، خدایا؛ در این روزهای ابتدای سال جدید از تومی خواهم که نه تنها من بلکه همه ی جوانان ایرانی را سر افراز و سر بلند گردانی و در تمام مراحل این سال جدید از مساعدت و یاری آن ها فرو گذار نکنی.

خدایا به تمام ایرانیان و مسلمانان چه شیعه و چه سنی دعا می کنم تا بتوانند در این سال نو به همه عهد و پیمان های نیکشان جامه ی عمل بپوشانند.

< language=java> اتل متل یه بابا
دلیر و زار و بیمار
اتل متل یه مادر
یه مادر فداکار

اتل متل بچه‌ها
که اونارو دوست دارن
آخه غیر اون دوتا
هیچ کسی رو ندارن

مامان بابا رو می‌خواد
بابا عاشق اونه
به غیر بعضی وقتا
بابا چه مهربونه

وقتی که از درد سر
دست می‌ذاره رو گیجگاش
اون بابای مهربون
فحش می‌ده به بچه‌هاش

همون وقتی که هرچی
جلوش باشه می‌شکنه
همون وقتی که هرچی
پیشش باشه می‌زنه

غیر خدا و مادر
هیچ‌کسی رو نداره
اون وقتی که باباجون
موجی می‌شه دوباره

دویدم و دویدم
سر کوچه رسیدم
بند دلم پاره شد
از اون چیزی که دیدم

بابام میون کوچه
افتاده بود رو زمین
مامان هوار می‌زد
شوهرمو بگیرین

مامان با شیون و داد
می‌زد توی صورتش
قسم می‌داد بابارو
به فاطمه ، به جدش

تو رو خدا مرتضی
زشته میون کوچه
بچه داره می‌بینه
تو رو به جون بچه

بابا رو کردن دوره
بچه‌های محله
بابا یه هو دوید و
زد تو دیوار با کله

هی تند و تند سرش رو
بابا می‌زد تو دیوار
قسم می‌داد حاجی رو
حاجی گوشی رو بردار

نعره‌های بابا جون
پیچید یه هو تو گوشم
الو الو کربلا
جواب بده به گوشم

مامان دوید و از پشت
گرفت سر بابا رو
بابا با گریه می‌گفت
کشتند بچه‌هارو

بعد مامانو هلش داد
خودش خوابید رو زمین
گفت که مواظب باشین
خمپاره زد، بخوابین

الو الو کربلا
پس نخودا چی شدن؟
کمک می‌خوایم حاجی جون
بچه‌ها قیچی شدن

تو سینه و سرش زد
هی سرشو تکون داد
رو به تماشاچیا
چشاشو بست و جون داد

بعضی تماشا کردن
بعضی فقط خندیدن
اونایی که از بابام
فقط امروزو دیدن

سوی بابا دویدم
بالا سرش رسیدم
از درد غربت اون
هی به خودم پیچیدم

درد غربت بابا
غنیمت نبرده
شرافت و خون دل
نشونه‌های مرده

ای اونایی که امروز
دارین بهش می‌خندین
برای خنده‌هاتون
دردشو می‌پسندین

امروزشو نبینین
بابام یه قهرمونه
یه‌روز به هم می‌رسیم
بازی داره زمونه

موج بابام کلیده
قفل در بهشته
درو کنه هر کسی
هر چیزی رو که کشته

یه روز پشیمون می‌شین
که دیگه خیلی دیره
گریه‌های مادرم
یقه تونو می‌گیره

بالا رفتیم ماسته
پایین اومدیم دروغه
مرگ و معاد و عقبی
کی میگه که دروغه؟

این واسه ما دیگه عادی شده که توی اینترنت

هر کاری که دلمون می خواهد انجام می دهیم،

وقتی که می خواهیمواسه ی یک جنس مخالف

پیامی ارسال کنیم حدود را رعایت نمی کنیم ،

زیرا احساس امنیتی میکنیم که ناشی ازمطرح

 نبودن بسیاری ازمسائل می باشد.

ولی باید بدانیم که اینترنت نیز برای خود قانون

دارد ،ولی این قانون همانند قانون شهرمان

 نیست که اگر آن رارعایت نکردیم مجری قانون

 ازما بازخواست کند،اینجا ما خودمان هستیم

 که باید این قانون را رعایت بکنیم. این یک

فرصت است که ما بدون زور و فشار می تواینم

 خودمان را به خودمان ثابت کنیم.

چندی پیش به دنبال مطلبی در اینترنت گذرم

 به سایت ها و وبلاگهایی افتاد و به جهت کنجکاوی

 صفحه نظراتشان را باز کردم ،از خواندن آنها

 متاسف شدم که چرا وضعیت باید اینگونه باشد

 دختران وپسران برای همدیگر مطالبی ارسال

کرده بودند که هر انسان با وجدانی از خواندن

 این مطالب شرمنده می شد.

چه طور جوان های ما با اینگونه طرز تفکرشان

 می خواهند ایرانی آباد بسازند ؟

چه طور می خواهند در برابر این همه فشارهای

سیاسی بر کشور از کشور مان حمایت کنند ؟

این بود حمایتمان از آرمان های انقلاب؟

فردایی هم در انتظارماست و ما باید جواب بدهیم ،

به شهدا ،به آنهایی که برای دفاع از این آب و خاک

 خونشان را نذر ظهور آقا کردند، آقایی که همه ی

 ما به ظاهر انتظارشان را می کشیم ،در مجلس

 جدشان سالار شهداء زار میزنیم و می گرییم ؟

ما مسلمانیم ؟ ما منتظریم؟ ما عاشق حسینیم ؟

 گمان نمی کنم. شاید به ظاهر باشیم شایدهم نباشیم!

چه طور دم از حسینی بودن می زنیم در حالی که

 حسین و شهادت را نمی شناسیم؟ چه طوردم از

 مردانگی ،حق و جوانمردی میزنیم درحالی که

حتی معنی این لغات را نمی دانیم ؟ علی اولین

شهید محراب بود ، حسنش شهید مظلوم و حسینش

 سالار شهداء بود، و ما با اعمالمان خون تمام شهداء

 را پایمال کرده ایم.

ولی باید بدانیم با این افکار پوچ نه تنها خودمان بلکه

 فرزندان بعد از خودمان را نابود می کنیم.

این را باید بدانیم که فردا روزی خواهد آمد و آقا ظهور

 می کنند،ولی آقابه کدام یک از ما باید پشت گرم کنند؟!؟!....

چه طور می توانیم این جسارت را به خود بدهیم

 و خود را منتظر و عاشق آقا جلوه بدهیم در حالی

 که حتی نمی توانیم خود را درمکانی همچون اینترنت

حفظ بکنیم؟ چه طورمی توانیم بگوییم ما امام زمانی

 هستیم ولی بااعمالمان قلب آقا را بدرد بیاوریم؟

ولی باید بدانیم که اقا به امسال من و تو نیازی

 ندارند. آقا خدا را دارند و خدا همه چیز را،خدا

 برای آقا بهترین پشتوانه اند و این ما هستیم که

 هر روز و هر شب بر در رحمتشان گدایی می کنیم.

آقا همه ی هستی ماست اگر آقا نبودند ما هیچ هدفی

 در زندگی نداشتیم ،اگر آقا نبودند ما هرگز معنی

امید و آرزو را نمی توانستیم درک بکنیم ما

 زندگی مان را مدیون آقا هستیم.آقای ما آقای

 همه ی مردم دنیاست. اگرچه آنها آقا را نمی شناسند

 ولی آقا از لحظه لحظه زندگیشان با خبر است با

 غمهاشان غمگین و با شادیهاشان شاد می شوند.

حال بیایید به احترام آقا کمی در کارهامان تجدید نظر

 بکنیم و مرزها را پیدا کنیم.

اینترنت هم مثال خیلی از چیز ها مرز دارد ولی

 مرزهایش از هم گسیخته است.حتماً باید پلیس

 اینترنتی باشد تا ما خودمان را پیدا بکنیم ؟

 نه ،اجازه بدهید این بارخودمان مجری این قانون

 باشیم و بدانیم خدا درهمه جا ناظر اعمال ماست.

پس بیا تا دستمون رو به دست هم بدهیم و با رعایت

 این حدود به آقا ثابت کنیم که ما درعمل منتظرشماییم.

                                                          یا علی